РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ганна Новік
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Сумёты агню
Назьбіраць спалымнелых лістоў —
О спрадвечны кастрычніцкі клопат!
Крочыш ціхай алеяй ізноў
Пад навязьлівы шэпт адзіноты.
 
Далячынь апранула туман,
Бы стары і паношаны швэдар.
Ад спакою ўратуе падман,
Ад сьвяточнасьці — прыцемак шэры.
 
А пасьля будзе дождж. Назаўжды
Ці на некалькі дзён — невядома.
І на хвалях загаснуць сьляды,
І імгненні асыплюцца долу.
 
Каб праз сотні дажджынак — ня менш —
Засмуціліся думкі употай.
І азяблы кастрычніцкі верш
Грэўся ў яркіх, стракатых сумётах.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.